People with too much time on their hands

Quote of the Day

 

A mother may hope that her daughter will get a better husband than she did but she knows her son will never get as good a wife as his father did.

Age Changes Your Priorities...

Scenario:
You are in the middle of some kind of project around the house mowing the
lawn, putting a new fence in, painting the living room, or whatever. You
are hot and sweaty, covered in dirt or paint. You have your old work
clothes on. You know, the outfit - shorts with the hole in crotch, old
T-shirt with a stain from who knows what, and an old pair of tennis
shoes. Right in the middle of this great home improvement project you
realize you need to run to Wal-Mart to get something to help complete the
job .

Depending on your age you might do the following:


In your 20's:
Stop what you are doing. Shave, take a shower, blow dry your hair, brush
your teeth, floss, and put on clean clothes. Check yourself in the
mirror and flex. Add a dab of your favorite cologne because you never
know, you just might meet some hot chick while standing in the checkout
lane. You went to school with the pretty girl running the register.


In your 30's:
Stop what you are doing, put on clean shorts and shirt. Change
shoes. You married the hot chick so no need for much else. Wash your
hands and comb your hair. Check yourself in the mirror. Still got
it. Add a shot of your favorite cologne to cover the smell. The cute
girl running the register is the kid sister to someone you went to school
with.


In your 40's:
Stop what you are doing. Put a sweatshirt that is long enough to cover
the hole in the crotch of your shorts. Put on different shoes and a
hat. Wash your hands. Your bottle of Brute Cologne is almost empty so
you don't want to waste any of it on a trip to Wal-Mart. Check yourself
in the mirror and do more sucking in than flexing. The spicy young thing
running the register is your daughter's age and you feel weird thinking
she is spicy.



In your 50's:
Stop what you are doing. Put a hat on, wipe the dirt off your hands onto
your shirt. Change shoes because you don't want to get dirt in your new
sports car. Check yourself in the mirror and you swear not to wear that
shirt anymore because it makes you look fat. The cutie running the
register smiles when she sees you coming and you think you still have
it. Then you remember the hat you have on is from Buddy's Bait & Beer
Bar and it says, 'I Got Worms.'


In your 60's:
Stop what you are doing. No need for a hat anymore. Hose the dog shit off
your shoes The mirror was shattered when you were in your 50's. You hope
you have underwear on so nothing hangs out the hole in your pants. The
girl running the register may be cute, but you don't have your glasses on
so you are not sure.



In your 70's:
Stop what you are doing. Wait to go to Wal-Mart until they have your
prescriptions ready, too. Don't even notice the dog shit on your shoes.
The young thing at the register smiles at you because you remind her of
her grandfather.


In your 80's:
Stop what you are doing. Start again. Then stop again. Now you
remember you needed to go to Wal-Mart. Go to Wal-Mart and wander around
trying to think what the hell it is you are looking for. Fart out loud
and you think you heard someone called out your name. You went to school
with the old lady who greeted you at the front door.

More Bloopers

Gymnastic Bloopers

Age Changes Your Priorities...

 

Scenario:                                                                  

 You are in the middle of some kind  of project around the house mowing the 

 lawn, putting a new fence in,  painting the living room, or whatever.  You 

 are hot and sweaty,  covered in dirt or paint.  You have your old work     

 clothes on.   You know, the outfit - shorts with the hole in crotch, old   

 T-shirt  with a stain from who knows what, and an old pair of tennis       

 shoes.   Right in the middle of this great home improvement project you    

 realize you need to run to Wal-Mart to get something to help complete  the 

 job .                                                                       

 Depending on your age you might do the following:                          

 

 In your 20's:                                                              

 Stop what you are doing.  Shave, take a shower, blow dry your hair, brush  

 your teeth, floss, and  put on clean clothes.  Check yourself in the       

 mirror and flex.   Add a dab of your favorite cologne because you never    

 know, you  just might meet some hot chick while standing in the checkout   

 lane.   You went to school with the pretty girl running the  register.     

 

 In your 30's:                                                              

 Stop what you are doing,  put on clean shorts and shirt.  Change           

 shoes.  You married the  hot chick so no need for much else.  Wash your    

 hands and comb your  hair.  Check yourself in the mirror.  Still got       

 it.  Add  a shot of your favorite cologne to cover the smell.  The cute    

 girl  running the register is the kid sister to someone you went to school 

 with.                                                                      

 In your 40's:                                                              

 Stop what you are doing. Put a  sweatshirt that is long enough to cover    

 the hole in the crotch of your  shorts.  Put on different shoes and a      

 hat.  Wash your hands.   Your bottle of Brute Cologne is almost empty so   

 you don't want to  waste any of it on a trip to Wal-Mart.  Check yourself  

 in the  mirror and do more sucking in than flexing.  The spicy young thing 

 running the register is your daughter's age and you feel weird thinking    

 she is spicy.                                                              

 In your 50's:                                                              

 Stop what you are  doing.  Put a hat on, wipe the dirt off your hands onto 

 your shirt.   Change shoes because you don't want to get dirt in your new  

 sports  car.  Check yourself in the mirror and you swear not to wear that  

 shirt anymore because it makes you look fat.  The cutie running the        

 register smiles when she sees you coming and you think you still have      

 it.  Then you remember the hat you have on is from Buddy's Bait  & Beer    

 Bar and it says, 'I Got Worms.'                                             

 

 In your  60's:                                                             

 Stop what you are doing. No need for a hat anymore. Hose the  dog shit off 

 your shoes The mirror was shattered when you were in your  50's. You hope  

 you have underwear on so nothing hangs out the hole in  your pants. The    

 girl running the register may be cute, but you don't  have your glasses on 

 so you are not sure.                                                       

 In your  70's:                                                             

 Stop what you are doing. Wait to go to Wal-Mart until they have  your      

 prescriptions ready, too.  Don't even notice the dog shit on  your shoes.  

 The young thing at the register smiles at you because you  remind her of   

 her grandfather.                                                           

 

 In your 80's:                                                              

 Stop  what you are doing.  Start again.  Then stop again.  Now  you        

 remember you needed to go to Wal-Mart.  Go to Wal-Mart and  wander around  

 trying to think what the hell it is you are looking for.   Fart out loud   

 and you think you heard someone called out your  name.  You went to school 

 with the old lady who greeted you at the  front door.                      

 

Quote of the Day

A mother may hope that her daughter will get a better husband than she did but she knows her son will never get as good a wife as his father did.

The Knack

Workplace Solutions Inc.

Due to budget cuts, above displayed will be the design for your new cubicles.

EFFECTIVE  SEPTEMBER  1, 2008 

 

NEW OFFICE POLICY: 

 

Dress Code:

 

1) You are advised to come to work dressed according to your salary.

 

2) If we see you wearing Prada shoes and carrying a Gucci bag, we will assume you are doing well financially and therefore do not need a raise.

 

3) If you dress poorly, you need to learn to manage your money better, so that you may buy nicer clothes, and therefore you do not need a raise.

 

4) If you dress just right, you are right where you need to be and therefore you do not need a raise.

 

 

Sick Days:
We will no longer accept a doctor's statement as proof of sickness. If you are able to go to the doctor, you are able to come to work.

 

Personal Days:
Each employee will receive 104 personal days a year. They are called Saturdays & Sundays. 

 

Bereavement Leave:
This is no excuse for missing work. There is nothing you can do for dead friends, relatives or co-workers. Every effort should be made to have non-employees attend the funeral arrangements in your place. In rare cases where employee involvement is necessary, the funeral should be scheduled in the late afternoon. We will be glad to allow you to work through your lunch hour and subsequently leave one hour early.
 
Bathroom Breaks:
Entirely too much time is being spent in the toilet.  There is now a strict three-minute time limit in the stalls. At the end of three minutes, an alarm will sound, the toilet paper roll will retract, the stall door will open, and a picture will be taken. After your second offense, your picture will be posted on the company bulletin board under the 'Chronic Offenders' category. Anyone caught smiling in the picture will be sectioned under the company's mental health policy.

 

Lunch Break: (Love this one)

 

* Skinny people get 30 minutes for lunch, as they need to eat more, so that they can look healthy.

 

* Normal size people get 15 minutes for lunch to get a balanced meal to maintain their average figure.

 

* Chubby people get 5 minutes for lunch, because that's all the time needed to drink a Slim-Fast.

 

Thank you for your loyalty to our company. We are here to provide a positive employment experience. Therefore, all questions, comments, concerns, complaints, frustrations, irritations, aggravations, insinuations, allegations, accusations, contemplations, consternation and input should be directed elsewhere.

 

The Management

Asking for Directions

 

How to play chess?

 

Carry

A husband came home from church, greeted his wife and lifted her up.  He then carried her around the house.

The wife was so surprised and she asked 'Did the bishop preach about being romantic'?

 

The husband said, 'no, he said we must carry our burdens and sorrows'

Thathuvams...

Night Shift

 

No Pun Intended

1. Two antennas met on a roof, fell in love and got married.
     The ceremony wasn't much, but the reception was excellent.
 
2. A jumper cable walks into a bar. The bartender says, 'I'll serve you,
     but don't start anything.'
 
3. Two peanuts walk into a bar, and one was a salted.
 
4. A dyslexic man walks into a bra.
 
5. A man walks into a bar with a slab of asphalt under his arm, and says:
    'A beer please, and one for the road.'
 
6. Two cannibals are eating a clown. One says to the other: 'Does this taste funny to you?'
 
7. 'Doc, I can't stop singing 'The Green, Green Grass of Home.' 'That sounds like Tom Jones Syndrome.' 'Is it common?' Well, 'It's Not Unusual.'
 
8. Two cows are standing next to each other in a field. Daisy says to Dolly, 'I was artificially inseminated this morning.' 'I don't believe you,' says Dolly. 'It's true; no bull!' exclaims Daisy.  
 
9. An invisible man marries an invisible woman. The kids were nothing to look at either.
 
10. Deja Moo: The feeling that you've heard this bull before.
 
11. I went to buy some camouflage trousers the other day, but I couldn't find any.
 
12. I went to a seafood disco last week - and pulled a mussel.
 
13. What do you call a fish with no eyes? A fsh.
 
14. Two fish swim into a concrete wall. The one turns to the other and says, 'Dam!'
 
15. Two Eskimos sitting in a kayak were chilly, so they lit a fire in the craft.
        Unsurprisingly it sank, proving once again that you can't have your
        kayak and heat it too.
 
16. A group of chess enthusiasts checked into a hotel, and were standing in the
       lobby discussing their recent tournament victories. After about an hour, the
       manager came out of the office, and asked them to disperse. 'But why,' they
       asked, as they moved off. 'Because,' he said, 'I can't stand chess-nuts boasting
       in an open foyer.'
 
17. A woman has twins, and gives them up for adoption. One of them goes to a
      family in Egypt, and is named 'Ahmal.' The other goes to a family in Spain; they
      name him 'Juan.' Years later, Juan sends a picture of himself to his birth mother.
      Upon receiving the picture, she tells her husband that she wishes she also had
      a picture of Ahmal. Her husband responds, 'They're twins! If you've seen Juan,
      you've seen Ahmal.'
 
18. Mahatma Gandhi, as you know, walked barefoot most of the time, which
       produced an impressive set of calluses on his feet. He also ate very little,
      which made him rather frail and with his odd diet, he suffered from bad
      breath. This made him. (Oh, man, this is so bad, it's good)
      A super-calloused fragile mystic hexed by halitosis.
 
19. And finally, there was the person who sent nineteen different puns
      to his friends, with the hope that at least ten of the puns would make them laugh.
     No pun in ten did.

Going for Gold

James Bond in China

A Prayer for the Stressed

Dear Lord,

Grant me the serenity to accept the things I cannot change, the courage to change the things I cannot accept, and the wisdom to hide the bodies of those people I had to kill today because they pissed me off.

And also, help me to be careful of the toes I step on today as they may be connected to the ass that I may have to kiss tomorrow.

Help me to always give 100% at work.....

  12% on Monday
  23% on Tuesday
  40% on Wednesday
  20% on Thursday
  5% on Friday

And help me to remember.....

When I'm having a really bad day, and it seems that people are trying to piss me off, that it takes 42 muscles to frown and only 4 to extend my middle finger and tell them to bite me!

Amen

Yoga Instructor

Error Messages

 

Tidy Up

Police Officer Steals Marijuana

Stupid Facebook Apps

 

Are You Sure?

"There was a minor bug in one of my company's applications," Craig M wrote, "for whatever reason, it just hung after the 'Are you sure?' prompt."

 

"In an attempt to try and track down the problem, I popped my head into our UserInput class to ensure that the code was correctly validating the input. That's when I came across this..."

 

if (answer.equals("y")|| answer.equals("yes") || answer.equals("yep")) {
    return true;
}
if (answer.equals("ok")) {
    return true;
}
if (answer.equals("proceed")) {
    return true;
}
if (answer.equals("affirmative")) {
    return true;
}
if (answer.equals("positive")) {
    return true;
}
if (answer.equals("correct")) {
    return true;
}
if (answer.equals("aye")) {
    return true;
}
if (answer.equals("fine")) {
    return true;
}
if (answer.equals("yar")) {
    return true;
}

-- snip --"The list goes on, followed by another large list for a simple answer of 'no', totalling twenty-six possible answers. You've got to wonder the level of boredom required to make such an extensive list, and whether the developer in question really had nothing better to do."

(from thedailywtf.com)

The Tombstone

In an effort to gain marketshare, a company quietly built a new product — a network management appliance that out-featured and out-performed the competition's nearest equivalents. The R&D, testing, production, infrastructure, trade shows, demos, trials, last-minute feature additions, sales, and late nights had taken their toll on Chris and his colleagues, but they had built something they were genuinely proud of in the end.

 

The launch went smoothly from a technical perspective, though initial sales were underwhelming. After several months, their sales were paltry.

 

Then it happened. There was electricity in the air. Chris showed up to work one morning, and it looked like a commercial for an energy drink. Everyone was cheering, high-fiving, back-slapping, and just generally excited. "Chris!" shouted one of his colleagues, "have you heard the news?"

 

"No..."

 

"One of the boxes is up on ebay!"

 

It was early and Chris was barely awake. After a long pause, Chris asked the obvious one-word question. "And...?"

 

His colleague still had a nauseating smile on his face. "And that means people must know what this product is! It's well known enough that someone knows what it does, thinks it's cool, and that someone else is going to buy it!" Still smiling, and not having blinked for their whole conversation, he added "We've made it big!"

 

Chris didn't completely buy into the enthusiasm, but he wasn't going to deuce on his colleague's parade, as the saying goes. "Yeah, great."

 

Another co-worker who apparently hadn't heard the news yet walked up to join in the conversation. "Where did the one on ebay come from?" she asked. "We didn't really sell too many of these." She was curious about other items in the seller's inventory, and wanted to be ready to support the buyer.

 

As luck would have it, the serial number was clearly visible in one of the listing's pictures. And with that, they could check the customer records to see whose it was. "Wait a minute, does that say..."

 

    TOMBSTONE

 

"Wait, the serial number is 'tombstone?'" Chris briefly wondered whether it was an amazing coincidence that the random serial number came up "tombstone." "So who owns it?"

 

No one responded.

 

The R&D manager, overhearing the conversation jumped in. "Come on, isn't someone going to look it up? Who owns it?"

 

Without having to look it up, someone timidly replied "...we own it."

 

One of the boxes had been loaned out as a demo to another company, which was then forgotten by both parties. Apparently the loanee went bankrupt and an asset liquidator picked up their IT gear for a fraction of its actual worth so they could hawk it on ebay.

 

The cheering, high-fiving, and back-slapping died down pretty quickly after everyone realized that.

 

(from thedailywtf.com)

The Dream Customer

"It's the strangest thing — I can't connect to the wireless anymore. I can still use the Microsoft but not the email."

 

The Microsoft was a key phrase that let Jay L. know that the woman on the line wasn't exactly what you'd call a power user. "I'll be happy to help. First, can you tell me what router you're connecting to?

 

"..."

 

"Miss?"

 

"I'm not having a problem with anything other than the wireless."

 

"Yes, I'm sorry," Jay began. She was being perfectly polite, which is more than he could say for most customers with internet issues, so he was careful to avoid "talking down" to her. "Does the computer say anything, or is it just not working when you try to use the internet?"

 

"It's asking me for a password. It's never asked for a password before!"

 

Jay walked her through some troubleshooting steps and learned that it was asking for a WEP key, though the network name was the same. She'd changed ISPs almost two months ago, but didn't have any problems for the first month and a half. Perhaps she had a neighbor with the same SSID on the same channel? If you've ever lived in a crowded apartment building you've seen your share of default SSIDs: linksys, wireless, wlan, 2wire... Or, if you've ever lived near Alex, "alexsprivatenetworkbiotch."

 

After learning that it was an ADSL line, Jay asked one of the stock questions. "What devices do you have plugged into your phone lines?"

 

"Phones," she said before giggling. "What else would I use a phone line for?"

 

"Wait, you don't have any little white box, a little gray box, or a little black box plugged into any of the jacks?"

 

"No..."

 

"Nothing with a little antenna sticking out of it? Didn't your internet provider send you anything when you signed up with them?"

 

"Oh! Hang on!" Jay waited for a minute or two while he heard the sounds of cupboards opening, closets being searched, and drawers being rifled through. "OK, I found it! This says 'ADSL Router' on it. Is that what you mean?"

 

The woman wasn't able to find any manufacturer names on it, but was kind enough to give Jay all the information he needed. When he asked how many ports were on the back of it, she asked if she should remove the shrink wrap to see. "Yes, please."

 

It seems that contrary to popular methods of router use, she'd chosen not to connect any cables to hers.

 

With the router having been forgotten in a random closet, Jay realized that she'd been leeching her neighbor's connection all along, which made sense because the SSID (Norris) didn't match her last name. For over two years she'd been connected to someone else's unsecured network — and to top it all off, she hadn't used a single byte of the bandwidth she'd been paying for that whole time.

 

She'd be any ISP's dream customer.

 

(from thedailywtf.com)

Foodie Logos...

 

முட்டை போடாத கேக்

தஞ்சாவூர் பஸ் ஸ்டாண்ட் பேக்கரியில் வெளியூர் நபரும் கடைக்காரரும்...

''ஏம்பா, முட்டை போடாத கேக் இருக்காப்பா?''

''எங்க ஊர்ல கோழிதான் சார் முட்டை போடும். கேக்கெல்லாம் முட்டை போடாது!''

(கேட்டவர் சிரிக்கிறார்)

Do I feel lucky today?

You are a South African bush pilot working for Blue Sky Aviation. You fly in some critical medical supplies, enjoy a quick lunch at the hospital.

It's a stifling 100 degrees in the shade and you're eager to get back up to the cool, high blue yonder.

On the way back to your plane, you discover that the only bit of shade within 1 mile has become very popular. You start calculating the distance to the plane door and wonder . . .

'Do I feel lucky today?'
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

How to identify a Software Engineer

1. He/She never bargains… No wonder things have become so costly!

 

2. When a cab/bus passes by and you see all the commuters in it are sleeping like they haven't slept for years…

 

3. Dilbert or Calvin is their favorite cartoon…

 

4. Words like issues, tracker, raising requests, buzz/ping, compile, delete [unlike erase or rub it off], onsite [n not abroad is what 'foreign land' is called] are the ones that would be used by 'default'…

 

5. Weekends are holy words… they are like a salvation one seeks for…

 

6. "Wazzzup", "Hows life?", are few obvious questions one will be greeted with which would be immediately followed by "how's work?"

 

7. Salaries, work etc are always better or in good shape in other companies than the one he/she is currently in…

 

8. They don't send or take things… they always forward them!

 

9. Drinking coffee is the most pleasurable thing they think they do in the entire day…

 

10.They seek a search engine in just almost everything they do… When I forget where I have kept my things at home the first thing that comes to my mind is "I wish there was a Google search for my room"

 

11.Mondays are always blue…

 

12.All of them will have a dream to do something in life and that something would never be what they are doing right now…

Onsite - தற்காலிக குடிப்பெயர்ச்சி!

"Have you been to states before" ?

"No, Haven't yet". (எங்க..நமக்கு தெரிஞ்ச ஸ்டேட்ஸ் பெங்களூர், கேரளா அப்பறம் ஆந்திராதான்)

"Any other country" ?

"No".

"What are you man, You have enough experience..Should have been to onsite atleast once"

"yeah…I could have been… But…"

-இந்த மாதிரி ஐடி இண்டஸ்ட்ரில ஒரு நாளைக்கு ஒரு ஒம்பது பேராவது ஒம்பது எடத்துல பேசிட்டு இருப்பாங்க..

"அல்மோஸ்ட் என்னோட பிரண்ட்ஸ், பேட்ஜ் மேட்ஸ் எல்லாரும் ஆன்சைட்ல இருக்காங்க? நமகெங்க….எழவு அதுக்கெல்லாம் நேரங்காலம் வரணுங்க"ன்னு முக்குக்கு மூணு பேராவது மூக்கால அழுதுட்ருப்பாங்க..

"ஏங்க…. நம்ப தம்பி இப்போ போறேன், அப்போ போறேன்னு சொல்லிகிட்டே இருக்காப்ல ஆனா ஒன்னும் போற மாறியே தெரியலையே, நம்ப அனந்தன் பையன் அமெரிக்கால இருக்கான், சகுந்தலா பொண்ணு சௌதில இருக்கான்னு"……!!!!

-சாயங்காலம் காப்பிய குடிச்சிட்டே வீட்டுக்கு வந்த ஒரம்பறை  அளபறைய குடுத்திட்டிருப்பாங்க…

ஆன்சைட் - மென்பொருள் துறையினரின் வாழ்வில் தவிர்க்க முடியாத, மிகவும் அவசியமான, அத்யாவசியமான ஒரு வார்த்தை.

சரி ஆன்சைட்னா என்னாங்க?

ரொம்ப சிம்பிளா சொல்லனும்னா.. வெள்ளக்காரன் தான் நமக்கெல்லாம் படி அளக்கற சாமி, அவனுக்கு ஒரு வேலை ஆகனும்னா…இந்த மாதிரி இந்த மாதிரி வேலை ஆகனும்னு அவன் டெண்டர் மாதிரி விடுவான். உடனே நம்மூர்ல இருக்கற கம்பெனி எல்லாம் வழக்கம் போல அடிச்சு புடிச்சு "எனக்கு செய்னு, எனக்கு மோதரம்னு" மன்னன் படத்துல ரஜினி கௌண்டமணி மாதிரி கெடைக்கற பீஸ் ஆப் ப்ரொஜெக்ட வெச்சுகிட்டு ஒரு வழியா புது ப்ராஜெக்ட்டுக்கு பூஜைய போட்ருவாங்க…. அது 20 பேரு செஞ்சு முடிக்கற வேலையா இருந்தா மொதல்ல ஒரு ரெண்டு பேர அந்த நாட்டுக்கு அனுப்பி அவனுக்கு என்னென்ன வேணும்னு  பக்கத்துலையே இருந்து விசாரிச்சிட்டு அங்கிருந்துட்டே நம்மூர்ல இருக்கற ஒரு 8 பேர் கிட்ட வேலைய (உயிரை)  வாங்கற process தான் Onsite-Offshore co-ordination.

இந்த ரெண்டு க்ரூப்க்கும் மாமியார் மருமக மாதிரி எப்பவுமே ஏழாம் பொருத்தம்தான். இவன கேட்டா அவன் ஓபி அடிக்கறாம்பான், அவன கேட்டா இவன் ஓபி அடிக்கறாம்பான் கடைசி வரைக்கும் சித்தி சீரியல்ல வர்ற சாரதா, பிரபாவதி  மாதிரி பொகஞ்சுகிட்டே இருப்பாங்க..

இப்ப அந்த வெளிநாடு போற ரெண்டு பேரு யாருங்கறதுதான் இங்க மேட்டர்…

அப்படி போறதுனால என்னங்க…

நல்லா கேட்டிங்க….

** இங்க அஞ்சு மாசம் சம்பாதிக்கறத அங்க ஒரே மாசத்துல சம்பாதிச்சிரலாம்!

** நம்ப negotiation skills ம், business communication ம் நல்ல இம்ப்ரூவ் ஆகும்!

** நமக்கு வேலை ரீதியாவும், சமுதாய(கல்யாண சந்தை) ரீதியாவும் நல்ல மரியாதை கெடைக்கும்.

** இங்க நம்ம உருவகமா பார்த்து தெரிஞ்சுகிட்ட பல விசயங்கள அங்க உருவமா பார்க்கலாம்…  அட, நான் வேலை சம்பந்தமாதாங்க சொல்றேன்.

அப்பறம் பெருசா ஒன்னுமில்லீங்க, நம்பளும் இந்த ஈபில் டவர், லண்டன் பிரிட்ஜ், பிரமிட், சுதந்திரதேவி சிலை, பைசா கோபுரம் இந்த மாதிரி பல எடங்கள்ல சம்பரதாயமா நின்னு கேமராவ மொறைச்சு பார்த்து பல ஸ்டில்லுகல எடுத்து மொத வேலையா ஆர்குட்லயோ, பிக்காசலயோ போட்டு ஊர் வாயில விழுக வேண்டியதுதான்…

இங்க அவனவன் 38 degree  வெயில்ல காஞ்சிட்டு இருப்பான் அங்க நம்பாளு சுவிஸ்ல ஜெர்கின போட்டுட்டு snow fallல வெளயாடறா  மாதிரி போட்டோவ போட்டு பொகைய கெளப்புவான்.

மொத்தத்துல மேனேஜ்மென்டை பொறுத்த வரை ஒரு resource அ ஆன்சைட் அனுபறதுங்கறது பொம்பள புள்ளைய கட்டிக் குடுக்கற மாதிரி…

மூத்தவ நல்லா  பாடுவா, சமையல் சுமாராத்தான் பண்ணுவா….போக போக பழகிரும்…மத்த படி போற எடத்துல எப்படி இருக்கணும்னு சொல்லி வளத்திருகங்கற மாதிரி… இவருக்கு ஆன தெரியும் குதர தெரியும்னு கிளையன்ட் கிட்ட சொல்லி எப்படியாவது ஆன் சைட் அனுப்பிருவாங்க.

அதெப்டிங்க பெரியவள வீட்ல வெச்சுகிட்டு சின்னவள கட்டி குடுத்தா ஊரு தப்பா பேசாதுங்களாங்கறா மாதிரி சீனியர் resourse அ வெச்சு கிட்டு ஜூனியர் resourse யும் ஆன்சைட் அனுப்ப மாட்டாங்க…

ப்ராஜெக்ட் வந்ததுக்கப்புறம் போன்ல கூப்பிட்டு " நம்ப கிட்ட ஏற்கனவே குழாய்வழியா (Pipeline ல) இருந்த "வருமோவராதோ" ப்ராஜெக்ட் வந்திருக்கு. நீங்க கெளம்பறதுக்கு தயாராகிகோங்கன்னு ஒரு 10 பேரு கிட்ட தனித்தனியா சொல்லுவாங்க, இவனுகளும் நெசமாத்தான் சொல்றியானு ஆனந்தி மாதிரி கேட்டுக்கிட்டு, உடனே ஷாட்ட இங்க கட் பண்ணி  ஃபாரின்ல ஓபன் பண்ணிருவானுக. ஒரு ரெண்டு வாரத்துக்கு தரையிலயே நடக்க மாட்டானுக. பில்லா படத்துல வர்ற மாதிரி ரீ-ரெகார்டிங் இல்லாமையே நடப்பானுக, திரும்புவானுக, பாப்பானுக. மேல இருந்து கூப்பிட்டு தவிர்க்க முடியாத  சில காரணங்களால வேறு ஒருத்தர் போறாரு நீங்க கொஞ்ச நாளைக்கு "ஏங்கடாபோங்கடா" ப்ரொஜெக்ட கன்டினியூ பண்ணுங்கன்னு சொன்னதுக்கப்புறம் தான் "I am Back" ன்னு தரைக்கே வருவாங்க..அப்பறம் கொஞ்ச நாளைக்கு "வார்த்தை தவறிவிட்டாய்"ன்னு ஸ்லோ மோஷன்ல நடக்க ஆரம்பிச்சிருவானுக!! ..

ஒரு ப்ராஜெக்ட் புதுசா வருதுன்னாலே, எல்லார் வாயிலையும் அவுல போட்ட மாதிரி ஆயிரும்…. அவன் போவான் இவ போவான்னு எல்லாரும் கெழக்க பார்த்திட்டு இருந்தா மேக்க ஒருத்தன் மொதல்லையே கெளம்பி போயிருப்பான்…

மேல இருக்கறவங்க, முதல்வன்ல ரகுவரன் சொல்ற மாதிரி அகலாது அணுகாது ஒரு தொலை நோக்கு பார்வையோட பாத்து ஒரு பொதுவான முடிவாத்தான் எடுப்பாங்க… "ஒன் டே squad ல ரெய்னாவுக்கு பதில கைப்ப எதுக்கு எடுத்தாங்க" ங்கற மாதிரி ஆக்ரோசமா ஆறு நாளைக்கு அத பத்தி பேசிட்டு அதுக்கப்றம் ஆறாவது நாள் அவங்கவங்க வேலைய அமைதியா பாக்க ஆரம்பிச்சிருவாங்க.

ஆன்சைட் போனவன்  "அக்கறை சீமை அழகினிலே", நியூயார்க் நகரம் உறங்கும் நேரம்" பாடிக்கிட்டு அந்த கெத்த அப்படியே மெயின்டையின் பண்ணிகிட்டிருப்பான்….நம்பாளு "சொர்கமே என்றாலும் அது நம்மூர போல வருமா", "இந்திய நாடு நம் நாடு இந்தியன் என்பது என்பேரு" ன்னு காந்தியவாதி ரேஞ்சுல பீலிங்ச போட்டுட்டு அவர அவரே ஆறுதல் படுத்திக்குவாரு.

சரி இப்போ ஒருத்தன(பேச்சுலர) செலக்ட் பண்ணிட்டாங்கன்னு வெச்சுகோங்க. மொதல்ல அவன் work permit எடுக்கணும் அப்பறம் visa எடுக்கணும்.. இதுக்கான காலக்கெடு நம்ப போற நாட்ட பொறுத்து மாறும். US னா ஒரு வருஷம் ஆகும் (அது வரைக்கும் நம்ப உசுரோட இருக்கோமோ இல்லையோ) Uk னா ஒரு மாசம் ஆகும். இதுல US விசா எடுக்கறதுல மட்டும் ஒரு உயரமானவெளிச்சம் (highlight)! என்னன்னா ஒரு கம்பெனி எத்தன விசாவ consulate ல submit பண்ணாலும், வருசத்துக்கு இவளோ பேரைத்தான் அனுப்புவாங்கன்னு ஒரு கணக்கு இருக்கு….அதனால சிக்கிம் சூப்பர், பூட்டான், மணிப்பூர் லாட்டரி மாதிரி computerised லாட்டரி சிஸ்டத்துல செலக்ட் பண்ணுவாங்க அப்புறம் இன்னார் இன்னார் செலக்ட் ஆயிட்டாங்கன்னு சேதி வரும்…அதுக்கும் பொறகு consulateகாரன் நாள் குறிச்சி கூப்புட்டனுப்சு, ஏன் போற எதுக்கு போறேன்னு விதி படத்துல டைகர் தயாநிதிய சுஜாதா கேக்கற மாதிரி கேட்டு, கொடஞ்சு நம்ப பாஸ்போர்ட்ல குமுக்குனு ஒரு குத்து குத்துனாதான் நம்ப பயலுக லேசா சிரிப்பானுக இல்லேனா மந்திரிச்சு உட்ட மாதிரி ஆயிருவானுக!

இந்த லாட்டரில பேரு வரதுக்குள்ள அவனவன் படர பாடு இருக்கே….அறிஞர் அண்ணா சொன்ன மாதிரி "விழுந்தா வீட்டுக்கு விழாட்டா நாட்டுக்குன்னு இருக்கறவன்" சந்தோசமா இருப்பான். "இந்த சாப்ட்வேர் வேலை எனக்கு புடிச்சிருந்துச்சு, என் பேரு அன்புசெல்வன்…US என்னோட 25  வருஷ கனவு, தவம்"னு கெளதம் பட ஹீரோ கணக்கா டயலாக் விடறவனெல்லாம் கொஞ்ச நாளைக்கு குவாட்டர் அடிச்ச கொரங்கு மாதிரியே திரியுவானுக!

நூத்துக்கு எண்பது சதவீதம் US இல்ல UK ல தான் ஆன்சைட் அமையும்…சரி ஒரு வழியா விசா கிடைச்சிருச்சுனா. மொதல்ல நமக்காக சொன்ன ப்ராஜெக்ட் இன்னும் நமக்காத்தான் இருக்கான்னு பாக்கணும். இல்லேன்னா அடுத்த பஸ் வெடியால அஞ்சுமணிக்குத்தான் அது வரைக்கும் இப்படி ஓரமா உக்காந்துக்கப்பான்னு இந்த கிராமத்துல எல்லாம் சொல்ற மாதிரி அடுத்த ப்ராஜெக்ட் வர்ற வரைக்கும் பேசாம உக்காந்திருக்க வேண்டியது தான்…

இல்ல சினிமால சொல்றாப்ல  "உனக்கு அவதான், அவளுக்கு நீ தான்னு சின்ன வயசுலேயே முடிவாயிருச்சு" ங்கற மாதிரி நம்ம நேரம் வொர்க் அவுட் ஆயிருச்சுன்னா டபுள் ஓகே.. இப்போ  அடுத்து கிளையன்ட் எப்போ கூப்பிடுவான்னு காத்திருக்கணும்…அப்டியே தோராயமா எப்போ கெளம்பறோங்கறத நம்ப மேலதிகாரிங்ககிட்ட கேக்க வேண்டியதுதான்…அவங்களும் monday கெளம்பற மாதிரி பாத்துக்கோங்கன்னு சொல்லுவாங்க, ஆனா எந்த monday னு அவங்களும் சொல்ல மாட்டங்க நாமளும் கேக்க மாட்டோம்

வாரக்கணக்கு நாள்கணக்கு ஆனவொடனே நம்பளும் இந்த தடவ கெளம்பிருவோம்போல தெரியுதேன்னு  பர்சேசிங்கையும், பாக்கிங்கையும் ஆரம்பிச்சுருவோம்.Financial settlement கள், சிம் கார்டு சரண்டர்கள்னு நாட்கள் பரபரப்பா போயிட்டிருக்கும்.

இதுக்கெடைல நம்ப பாசக்கார பய புள்ளைக அப்பப்போ போன் பண்ணி கண்டவனெல்லாம் சொல்லி நீ ஆன்சைட் போறது எனக்கு தெரிய வேண்டி இருக்குன்னு பீலிங்க வேற போடுவானுக…இதுல என்ன கொடுமைனா ஏற்கனவே ரெண்டு தடவ வெறும் டாட்டா மட்டும் சொல்லி  பல்பு வாங்குனது அவனுக்கும் நல்லாவே தெரியும்…

திடீர்னு ஒரு சண்டே நம்ப பெத்தவங்க  ஊர்ல  இருந்து பாசம், கவலை, பெருமிதம் எல்லாம் கலந்த ஒரு கலவையா வந்து நிப்பாங்க.. அவங்களுக்கு என்னன்னா நாம எதோ வெளிநாட்டுல போய் ராக்கெட் செஞ்சு சந்திர மண்டலத்துல உடற மாதிரி நெனைச்சுக்குவாங்க. அங்க போய் நாம எந்த மாதிரி வேலைய பாப்போங்கறது நமக்கு தான தெரியும்.

ஆனா ஒன்னுங்க இன்னிய வரைக்கும் அவங்க வந்தன்னைக்கு நம்பல சென்ட் ஆப் பண்ணதா வரலாறு-பூகோளம்-புவியியல் எதுவுமே இல்லைங்க.. சரி அவங்களும் தாமதமான சந்தோஷம்னு நம்போட கொஞ்ச நாள் இருக்க ஆசப்படுவாங்க. அந்த பரபரப்புல  ரெண்டு நிமிஷம் கூட அவங்களோட சந்தோசமா உக்காந்து பேச முடியாது.

நாள்கணக்கு மணி கணக்கா ஆயிரும்…கெளம்ப வேண்டிய கடைசி நாளும்  வந்திரும்…அந்த கடைசி நாள் இந்தியா பாகிஸ்தான் பைனல்  ஓவர் மாதிரி, எப்படி 40 ஓவர்ல ஜெயிக்க வேண்டிய மேட்ச 50வது ஓவர்ல நெகத்த கடிக்க வைச்சு ஜெயிப்பாங்களோ, அதே மாதிரி தான். ஒவ்வொருத்தரயா புடிச்சு தொங்கி எல்லா formalities ஐயும் முடிச்சிட்டு, அடிச்சு புடிச்சு பிளைட் டிக்கெட்டயும், உருண்டு பெரண்டு ஊர் காசையும் வாங்கிட்டு  கடைசியா செய்ய வேண்டிய சீரு, அதாங்க நம்போட கலீக்ஸ் மற்றும் நண்பர்களுக்கு treat குடுத்திட்டு..அப்படியே சின்னதா ஒரு தற்காலிக பிரிவு உபசார விழாவுல கலந்த்துகிட்டு, மேலதிகாரிங்க கிட்ட புத்திமதிகள மாறக்காம வாங்கி(கட்டி)ட்டு ("மச்சி, இன்னிக்காது எப்படியாச்சு அவ கிட்ட சொல்லிடு"… கதைகளும் கேப்புல கெடா வெட்டிட்டு தான் இருக்கும்) வீட்டுக்கு வந்ததுக்கு அப்பறம் தான் நம்பளுக்கே லைட்டா ஒரு நம்பிக்க வரும்.

அதுதான் எல்லாம் கெடச்சிருச்சே அப்பறம் என்ன லைட்டான்னு கேப்பீங்க. இங்கயும் ஒரு ட்விஸ்ட் இருக்கும். ஏன்னா இந்த மாதிரி சாயங்காலம் ட்ரீட் குடுத்துட்டு சந்தோசமா டாட்டா சொல்லிடு போனவனெல்லாம் காலைல நமக்கு முன்னால ஆபீஸ்ல ஒரு டேப்பரா  (டேப்பரான்னா, தவமாய் தவமிருந்து படத்துல சேரனோட மெட்ராஸ் வீட்ல எதிர்பாராம நம்ப ராஜ்கிரண் ஒரு சைசா உக்காந்திருபாப்லல்ல அந்த மாதிரி) உக்காந்திட்டு இருந்த கதையெல்லாம்  இருக்கு…அது பெரிய கொடுமைங்க..என்னாச்சு ஏதாச்சுன்னு பாக்கறவங்க எல்லாம் எதோ எழவு விழுந்த மாதிரி விசாரிக்க ஆரம்பிச்சிருவாங்க.. இது பரவால்ல பம்பாய்ல கனெக்க்ஷன் ப்ளைட் ஏறப்போறவன போன் போட்டு கூப்பிட்டு,  தம்பி கிளையன்ட் சைடுல எதோ ஏழரை ஆயிரிச்சு..போனவரைக்கும் போதும் பொட்டாட்ட திரும்பி வந்திருன்னு சொல்லிருவாங்க..அது சேரி நமக்கு நேரம் சரியில்லேனா ஒட்டகத்து மேல ஏறி உக்காந்தாலும் நாய் கடிக்கத்தான செய்யும்…

இதுனால நமக்குள்ள எப்பவுமே ஒரு பய பட்சி நொண்டி அடிச்சுகிட்டே இருக்கும். இந்த தடவையாவது எல்லாம் சரியா நடக்கனும்னு இல்லாத சாமிய மனசு வேண்ட ஆரம்பிச்சிரும். நம்ப நலம் விரும்பிகள், நண்பர்கள்னு ஒவ்வொருத்தரா வந்து பயணத்துக்கான துணுக்குகளையும், நடந்துக்க வேண்டிய வழிமுறையையும் சொல்லி குடுத்துட்டே  கடைசி வரைக்கும் கூட இருப்பாங்க. நீங்க என்னதான் பட்டியல் போட்டு செக் பண்ணிகிட்டாலும் கெளம்பற வரைக்கும் அத வாங்கிட்டியா, இத வாங்கிட்டியான்னு லிஸ்ட் நீண்டுகிட்டே போகும்…கெடைக்கறதெல்லாம் போட்டு அமுக்கி சதுரமா வாங்குன பெட்டி அமீபா மாதிரி ஆயிரும்…

விடியக்காலம் ப்லைட்டுனா ராத்திரி  பதினொரு மணி வரைக்கும் மசமசப்பாவே இருக்கும்.. அதுக்கப்றம் தான் நம்ப பெத்தவங்களோட கொஞ்சம் நேரம் மனம் விட்டு  பேச முடியும்!

இதெல்லாம் இப்படி இருக்க ஊர்ல இருந்து நம்ப அப்பத்தா போன போட்டு "உனக்கு தண்ணில கண்டம்னு உடுமல ஜோசியர் சொல்லிருக்காரு, நீ தண்ணி பக்கமே போகாத, போற பக்கம் சூதானமா இருந்துக்கோ, வம்பு தும்புக்கு போகாத சாமின்னு பத்து வருசமா சொல்ற அதே அறிவுரைய சொல்லும். திடீர்னு "என்னைய இப்பவே காடு வா வாங்குது வீடு போ போங்குது.. இன்னிக்கோ நாளைக்கோ நான் போய் சேந்துட்டன்னா..நீ வந்து நெய் பந்தம் புடிச்சாத்தாண்ட என் கட்ட வேகும்னு"  பொசுக்குனு அழுக ஆரம்பிச்சிரும்.."இல்லாத்தா உனக்கு ஒன்னும் வராது, நீ இன்னும்  நான் பேரம்பேத்தி எடுக்கற வரைக்கும் இருப்பேன்"னு நாம்பளும் சமாதானப்படுத்துவோம்.அதுலயும் சில பேரெல்லாம் அவுங்க தாத்தா பாட்டி கிட்ட பேசும்போது கைக்கொழந்தயாவே மாறி அப்புடியே தவுந்திருவாங்க..

மனசெல்லாம் பாரமாகி அப்படியே ஒரு ரெண்டு மணி நேரம் கண்ணா அசந்தம்ன்னா. "ஏன்டா ப்ளைட்ட நீ புடிக்கனுமா நாங்க புடிக்கனுமா? ப்ளைட்ல போய் தூங்கிக்கலாம் மொதல்ல எந்திரி"ன்னு எக்கோல ஒரு குரல் கேக்கும் முழிச்சு பாத்தா நம்பப்பா சும்மா புது மாப்ள மாதிரி ஜம்முனு கெளம்பி ரெடியா இருப்பாரு! கண் எரிச்சலோட நம்ப  நண்பர்கள் புடை சூழ ஒரு ரெண்டு மணி நேரத்துக்கு முன்னாடியே ஏர்போர்ட் போயிருவோம்.

நம்ப பாசக்காரப் பசங்க எப்பவுமே ஸ்வீட் பாக்ஸ கிலோ கணக்குல வாங்கி குடுப்பானுக.. ஏன்னா ப்ளைட்ல போறதுக்கு முன்னாடி இவளோ தான் லக்கேஜ் எடுத்திட்டு போகன்னும்னு ஒரு கணக்கு உண்டு..அதிகம் ஆகி 3  கிலோவ எடுத்திருங்கன்னு சொன்னா,  "மச்சி அந்த மைசூர் பாகும், பிஸ்தா கேக்கும் சரியா மூணு கிலோ வராதுன்னு? நல்லவனுக மாதிரியே கேப்பானுக!! இதுவும் கூட ஒரு வகையான Give and take policy தான்.

மணிக்கணக்கு நிமிசக்கணகக்காயி சட்டுன்னு சூழ்நிலை அப்படியே சேது கிளைமாக்ஸ் மாதிரி ஆயிரும்… பெத்தவங்க லைட்டா கலங்கி நிப்பாங்க…பயலுக வேற திடீர்னு எதோ சந்தானம் சூரியாவுக்கு அட்வைஸ் பண்ணற மாதிரி "மச்சி பாத்துக்கோடான்னு ஒரு மாதிரியான வாய்ஸ்ல  பேசுவானுக!

நிமிசக்கணக்கு நொடி கணக்காயிடும்…

மௌனத்தின் சத்தம் மட்டுமே கேட்கும் நேரங்கள்!

கடைசி நொடியில் அம்மாவிடம் இருந்து சில வருட இடைவெளிக்குபிறகு ஒரு அன்பு முத்தம்…

ஆருயிர் நண்பர்களின் கதகதப்பன தழுவல்…

யாருக்கும் கண்களில் கண்ணீர் முட்டும் தருணம்…

கனத்த இதயத்துடன் எல்லாருக்கும் கையசைத்து விடை கொடுத்துவிட்டு..எல்லா செக்யூரிட்டி, எமிகரேசன் சம்பரதாயங்களையும் முடித்து விட்டு loungeல் ஒரு மணிநேரம் காத்திருப்போம்.அப்போது தான் நாம் தனிமைப்பட்டதை  உணர்வோம்..ஒரு வெறுமை வந்து மனதை ஆக்ரமித்து கொள்ளும். சொல்லப்போனால் உண்மையான நம்மை  வெளியே தற்காலிகமாக தொலைத்து விட்டு மாயையான புது மனிதனாய், புதிய ஊருக்கு, புதிய கலாச்சாரம், புது உறவுகளுக்கு நம்மை அர்ப்பணிக்க தயாராகி விடுவோம்.நாம் கண்டிப்பாக நிறைய சந்தோசமான தருணங்களை (நண்பர்களின், உறவினர்களின் திருமணம், சொந்த ஊரில் பண்டிகைகள், காலை நேர FM, மாலை நேர சேட்டிலைட் சேனல்கள், முதல் நாள் சினிமா, இரவு நேர அர்த்தமில்லா அரட்டைகள், பைக்கில் நகர்வலம்  இப்படி நிறைய)  தவறவிடுவோம்… கடைசி நேர போன்களில் நேரம்  கரைந்து கொண்டிருக்கும். ஒரு வழியாக ப்ளைட்டில் போர்டு ஆகி மேலெழும் போது நகரம் ஒரு புள்ளியாகி பதினைந்தே நிமிடங்களில் வெறும் மேகம் மட்டுமே நம் மனதை போலவே வெறுமையாக புலப்படும்.

(சரி…புரியுது… என்னங்க பண்றது, நமக்குள்ள எப்பவுமே ஒரு சேரன் அலர்ட்டாவே இருக்கான்!!..)    

சில பேரு வெளிய வால்டேர் வெற்றிவேல் மாதிரி வெறப்பா இருந்துட்டு உள்ள வந்து டாய்லெட்ல து.ம.து விஜய் மாதிரி  தேம்பித்தேம்பி  அழுதிட்டு இருப்பானுக.

சில பேரு இந்த LKG  ஸ்கூல்ல மொத நாள் கொழந்தைக உக்காந்த்திருக்குமே அதே மாதிரியே கடைசி வரைக்கும் உப்புன்னு உக்காந்திருப்பனுக.  

சில பேரு காஞ்ச மாடு கம்புல பூந்த மாதிரி ஒயின், விஸ்கின்னு கெடைக்கறதெல்லாம் வாங்கி, கலக்க வேண்டாம் நாம் அப்படியே சாப்பிடுவேன்னு ராவடி பண்ணிட்டு இருப்பாங்க..

சத்தமே இல்லாம சில பேரு சைலன்ட்டா இருப்பான், என்னடான்னு பாத்தா பக்கத்து சீட்ல பளிங்கு மாதிரி ஒரு பொண்ணு உக்காந்திருக்கும். ஊர்ல குண்டாவுல ஊத்தி குடிக்கறவனா இருப்பான், ட்ரிங்க்ஸ் சர்வ பண்ணா, ஏதோ வேப்பெண்ணைய குடிக்க சொன்ன மாதிரி மூஞ்சிய வெச்சுகிட்டு "நோ தேங்க்ஸ்.. ஐ யம் நாட் யூஸட் டு இட்"ன்னு சைடுல  பாத்தபடியே ஒரு கோல போடுவான். அவ வழக்கம் போல இவன மதிக்காம டான்பிரவுன் புக்க படிக்க ஆரம்பிச்சிருவா.

பாதி தூக்கம், கொஞ்சம் இசை, ஒரு முழு நாவல், ஒரு புரியாத திரைப்படம்னு.. நாம எறங்க வேண்டிய ஊரு வந்திரும் (UK ன்னு வெச்சுப்போம் - ஏன் மாஸ்டர் எப்பவும் இதே ஸ்டெப்ப போட்றீங்க….இது ஒன்னுதான எனக்கு தெரியும்..) லக்கேஜ கலெக்ட் பண்ணலாம்னு போனா, கன்வேயர்ல வர எல்லா பொட்டியும் காக்காவாட்டம் ஒரே மாதிரி இருக்கும்..ஒரு வழியா நம்ப பொட்டிய கரெக்டா கண்டுபுடிச்சு எடுத்திட்டு அடுத்த முக்கியமான கட்டத்துக்கு போகணும்.

அந்த ஊரு இமிகரேசன்  செக்கிங்..

ஒரு ஜாக்சன் அங்கிள் லோக்கல் ஆக்சன்ட்ல கேள்வி கேப்பாரு..

"!@#!#  %$^#@#!@#  ^%#$%&^* ^#$@#@"

(என்னது கொழாய்ல தண்ணி வரலையா? ) பார்டன் மீ..

"!@#!#  %$^#@#!@#  ^%#$%&^* ^#$@#@"

(என்னது எம்.ஜி.ஆர் உயிரோட இருக்காரா?) பார்டன் மீ..

"!@#!#  %$^#@#!@#  ^%#$%&^* ^#$@#@"

ஓ….ஐ வொர்க் ஃபார்……. (இப்போ தான் இதையே சொல்லிருக்கோம், மொத்தமும் சொல்றதுக்குள்ள.. வெடிஞ்சிரும்.)

பார்டன் மீ, பார்டன் மீன்னு பத்து தடவ பாட்டு பாடி.. ஒரு வழியா கேள்விக்கு பதில சொல்லி அவன் சீல் குத்தறதுக்குள்ள நமக்கு பொறந்த நாள் கண்டுரும் .

அப்புறம் நம்பல கூட்டிட்டு போக நம்ப நண்பர் யாராவது வந்திருந்தா விஷேசம், இல்லேனா குஷ்டந்தான்..திருவிழால காணாம போன திருவாத்தான் மாதிரி முழிச்சுகிட்டு நிக்க வேண்டியது தான்..அங்க எல்லாம் தெள்ளத்தெளிவா படம் போட்டு காட்டிருப்பான்.(நமக்குதான்  பகல்லயே பசுமாடு தெரியாதே, இருட்டுலயா எருமை மாடு தெரியப்போகுது..)   தட்டுத்தடுமாறி கேப் புடிச்சு நம்ப கலீக்கோடா ரூமுக்கோ, இல்லேனா அவரு முன்கூட்டியே ஏற்பாடு பண்ணிருக்கற ரூம்ல போயி புது நண்பர்களோட ஐக்கியமாயிர வேண்டியது தான்.

ஆன்சைட்ல வாழ அடிப்படையான விஷயங்கள்:

** உணவு, உடை, உறைவிடம் அப்பறம் பிராட்பேண்ட் கனெக்ஷனோட ஒரு லேப்டாப்.

நம்ம டிவி, ரேடியோ, மியூசிக் பிளேயர், விளையாட்டு மைதானம், சினிமா தியேட்டர், புத்தகம், நியூஸ் பேப்பர் எல்லாமே அதுதான். சாயங்காலம் வந்தோடனே சாணி போட்ட மாதிரி அப்படியே சத் துனு உக்காந்திர வேண்டியது தான்.

அப்புறம் சராசரி தமிழனை உறுத்தற ரெண்டு விஷயங்கள்:

1. டாய்லெட்டில் டிஸ்யூ பேப்பர்..

நம்மூர்ல பேப்பர்னா சரஸ்வதிங்கறான், கால்ல  பட்டாவே.. பத்துதடவ தொட்டு கும்புடுவான்.

2. காலநிலை மாற்றம்

வெயில் காலத்துல வெளிச்சமும், குளிர் காலத்துல இருட்டும் ஜாஸ்த்தியா இருக்கும். நீங்க சாயங்காலம் எவளோ லேட்டா வீட்டுக்கு வந்தாலும் நேரத்துலையே வந்த மாதிரி ப்ரெஷ்சாவே இருக்கும். ஏன்னா வெயில் காலத்துல பத்துமணிக்கு தான் கொஞ்சம் லைட்டா இருட்டும்.நைட் கொஞ்சம் லேட்டா பசங்களோட பேசிட்டு இருந்தம்னா திடீர்னு விடிஞ்சிரும்.குளிர் காலத்துல இதுக்கு நேர்மாறு, 3 மணிக்கெல்லாம் இருட்டீரும். எப்பவுமே நைட் ஷிப்ட்ல இருக்கற பீலிங் இருக்கும்.கன்னிப்பொண்ணு மனசு மாதிரியே வானிலை இருக்கும், பத்து நிமிஷம் அப்படியே இருட்டு கட்டி மழை பேயும், அப்புறம் பாத்தா இன்னிக்கா அப்படி பாத்தங்கறா மாதிரி சுள்ளுன்னு வெயிலடிக்கும்.

வேல ரீதியா பாத்தா ஒன்னும் பெருசா வித்யாசம் இருக்காது..அதே வேலை, ஆனா வெள்ளைக்கார மொதலாளி. நமக்கு கிளையன்ட் நல்ல படியா அமையனும் அது ரொம்ப முக்கியம், அத விட முக்கியம் off-shore team (அந்த எட்டு பேரு) சரியா வாய்க்கனும் இல்லென சிக்கி சீரழிய வேண்டியதுதான். விடிய விடிய உக்காந்து ட்ரான்ஸ்சிசன் குடுத்திட்டு காலைல திரும்ப வந்து கேட்டா "ராமனுக்கு பொண்டாட்டி ரம்பா"ன்னு சொல்லுவான் அகராதி புடிச்ச பயபுள்ள.

நம்ப வீட்டுல இருக்கறவங்க அடிக்கடி கேக்கற கேள்வி,

"அங்க எல்லாம் கெடைக்குமாப்பா??"..

பொன்னி அரிசிலேருந்து முருங்கைக்காய் வரைக்கும் தரமான பொருளாவே நமக்கு கெடைக்கும்.ஊர்ல கால்ல பட்ற பாத்தரத்த கூட எடுத்து வெக்க மாட்டான் இங்க வந்து குமிஞ்சு கோலம் போடறதா தவிர எல்லா வேலையும் துல்லியமா செய்வான்! வேற வழி?

நம்புடைய புதிய பொழுதுபோக்குகளில் சமையலும் கண்டிப்பா சேர்ந்திரும்

குழிப்பனியாரம், கொழுக்கட்டை, பருப்பு வடை, பாயசம்ன்னு பயலுக நொறுக்குவானுக. ஆனா சும்மா சொல்ல கூடாதுங்க, சில பொண்ணுகள விட பசங்க ரொம்ப நல்லாவே சமைப்பானுக. பசங்க நாலு பேரு ஒரு வீட்ல இருந்தா கூட, ஒரே அடுப்புதான் எரியும், ஆனா பொண்ணுக வீட்டுல கொறஞ்சது ரெண்டு அடுப்பாவது  எரியும். சரி, பிரச்சன திசை மாறுது…

அங்க போயும் நம்பாளுக்கு பூ பூக்க ஆரம்பிச்சிரும். "மச்சி, நான் சொல்லலே என்னோட தேவதைன்னு, அங்க பார்ரா பனியில நனைஞ்ச புஷ்பம் மாதிரி" ன்னு சொல்லிகிட்டிருக்கும் போதே அவனோட வெள்ளைகார தேவதை நல்ல பத்து செண்டி மீட்டர்ல ஒரு சிகரட்ட எடுத்து பத்தவெக்கும்…  அசிங்கத்த மிதிச்ச மாதிரி அப்பறமாதான் அடங்குவான்…

வெள்ளக்காறன பொருத்தவர ஒவ்வொரு வீக்எண்டும் தீபாவளி மாதிரி..திங்கக்கெழமைலிருந்து வெள்ளிக்கிழமை வரைக்கும் கன்னுக்குட்டி மாதிரி சாதுவா  இருப்பானுக.. வெள்ளிக்கிழமை சாயங்காலத்தில இருந்து காட்சில்லாவா மாறிருவானுக.  5 மணியில இருந்தே அய்யனார் வேட்டைக்கு கெளம்பற மாதிரி டிசைன் டிசைனா ஆம்பள பொம்பள வித்யாசமில்லாம கெளம்பு வாங்க…வேற எதுக்கு குடிச்சுட்டு கூத்தடிக்கத்தான்.

நம்ப ஊர்ல பொண்ணுக நம்பல கண்டாவே "அதுங்க வந்திருச்சுன்னு" ஜுராசிக் பார்க்ல ஓடற மாதிரி ஓடுவாங்க…இங்க நெலமை நேர்மாறு நாலு பொண்ணுக கூட்டமா வந்தா நாயப்பாத்து ஒதுங்கற மாதிரி தப்பிச்சு ஓடிரனும்..இல்லேனா ஆகற சேதாரத்துக்கு கம்பேனி பொறுப்பில்லீங்க!!

இந்த ஆச்சர்யம், திகைப்பெல்லாம் மொத ரெண்டு வாரத்துக்குத்தான்.. ஐஸ்வர்யாராயே பொண்டாட்டியா வந்தாலும், அந்த பெருமை, சந்தோசமெல்லாம் கொஞ்ச நாளைக்குத்தான்..அப்புறம் அவ ஒழுங்கா சமைக்க மாட்டேங்கறா, ஒரு சைடா நடக்கறான்னு எதாவது கொற சொல்ல ஆரம்பிச்சிருவோம்.பழகப்பழக பாலும் புளிக்குங்கற மாதிரி நம்ப மெக்கானிக்கல் வாழ்க்கை போர் அடிக்க ஆரம்பிச்சிரும். நாம ஊருக்கு திரும்பிப்போற நாள பத்தி கற்பனை பண்ண ஆரம்பிசிருவோம்.

மொத்ததுல இந்த "ரீல் பாதி, ரியல் பாதி" ஜெகன் ஸ்டைல்ல சொல்லனும்னா,

ஆன்சைட்ன்றது பப்ளிக் டாய்லெட் மாதிரி, உள்ள இருக்கறவன் வெளிய வரனும் நெனப்பான், வெளிய இருக்கறவன் உள்ள போகனும் நெனப்பான்.

பின் குறிப்பு:

மேலே கொடுக்கப்பட்டுள்ள யாவும் யாருடைய வாழ்க்கையோடாவது ஒத்துப்போவதாக இருந்தால் அதற்கு நிர்வாகம் பொறுப்பல்ல.